Rappresaglie fasciste

Loading video
Dall' 8 settembre in poi, diverse furono le rappresaglie fasciste che ebbero luogo in città : ogni qualvolta che veniva ammazzato un soldato, i fascisti rispondevano con l'uccisione di almeno cinque partigiani e, a volte, anche semplici cittadini.

Questo video è presentato anche nella sezione speciale "Le mie Memorie - la nostra Storia"

Translation in Greek - Τα αντίποινα του φασισμού

Το 1944 θυμάμαι τα αντίποινα των φασιστών. Έζησα την εμπειρία να δω 5 τπώματα στην αυλή της οδού Goffredo Casalis: τους εκτέλεσαν γιατί είχαν σκοτώσει τον Ather Capelli, ένα δημοσιογράφο της φασιστικής εφημερίδας “la gazzetta del popolo fascista”. Βασικά τον είχε σκοτώσει ο αντάρτης Luigi Pesce, αλλά οι φασίστες πήραν 5 φυλακισμένους στην τύχη και τους τουφέκισαν σε δημόσια θέα στην οδό Goffredo Casalis.

Άλλα θύματα που είδα στο δρόμο είναι οι εννέα της οδού cedraio στη γωνία με την Piazza Statuto, εκεί που υπήρχε μία πινακίδα εις μνήμην δύο άγνωστων Γάλλων ανταρτών: και αυτή η εκτέλεση ήταν αντίποινα για το θάνατο ενός ναζί αξιωματικού. Σκέφτομαι πως η ζωή τότε ήταν πραγματικά πολύ σκληρή: σκέψου ότι έδιναν 5.000 λιρέτες και 50 kg αλάτι σε όποιον κατέδιδε αντάρτη. Υπήρχαν αφίσες που έλεγαν "βραβείο" κλπ κλπ.

Είναι εποχές που αν δεν τις έχεις ζήσει, ίσως δεν μπορείς να τις καταλάβεις. Για αυτό είναι πολύ σημαντικό να γίνονται γνωστές αυτές οι ιστορίες, κυρίως για τα νέα παιδιά. Τα νέα παιδιά σήμερα δεν έχουν εύκολη ζωή: δε βρίσκουν δουλειά και έχουν πολλά προβλήματα, αλλά τουλάχιστον οι βασικές ανάγκες είναι καλυμμένες από την κοινωνία. Εμείς ακόμα και τις μέρες που είχαμε ψωμί, αυτό ήταν 150gr ψωμί την ημέρα. Εγώ ακόμα θυμάμαι τις τελευταίες ημέρες του πολέμου, το ψωμί από ρύζι, το οποίο, αν δεν το έτρωγες μέχρι τις 10.30 το πρωί, γινόταν σκληρό σαν πέτρα, μια γκοφρέτα άνοστη και σκληρή. Ε ναι, περάσαμε δύσκολες στιγμές και ελπίζω αυτά που περάσαμε εμείς να δίνουν κουράγιο στους νέους.


Translation in English - Τα αντίποινα του φασισμού

I remember in 1944 the revenges of the fascists. I experienced the view of 5 dead bodies in Goffredo Casaliis Street (Turin): they were killed to balance the assassination of the journalis of th fasist newspaper “la gazzetta del popolo fascista” Ather Capelli. Even if it was the partigiano Luigi Pesce to ill the journalist, the fasist too 5 prisoners sti tixi and they killed in the public street Goffredo Casalis.

Other dead bodies I saw in the street were the ones of the 9 of Street Cedraio, at the corner with Statuto Square. There was a pinakida dedicate to two unknown partigiani from France: this execution was the revenge for the assassination of a German aksiomatouko . I think that some time life can be very hard: they gave you 5000 Italian Lira and 50kg of salt if you katedides antartis. There were all around poster saying “prize” etc.

These ones are historical period that if you have not lived them you cannot understand them. For this reason it is very important to make this stories known and available especially to the young people. Young people do not have an easy life now: there is not job, a lot of difficulties but at least the basic needs are covered by the social system. During the war things were different: for example even those days in which we had bread, it was not more than 150 gr per day. I still remember the last days of the war, the bread made with rice: if you would not eat it before 10.30 a.m. it become so strong like a stone, a goffre of rice without taste and hard to be eaten. Yes, the truth is that we passed difficult moments and I hope that those moment that we passed can give courage and strength to the new generation.
visualizzato 22562

COMMENTO

0 inseriti
lascia un commento
  Entra